ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΑ (4)

Εμβολιασμένα σπορόφυτα

Η καλλιέργεια των εμβολιασμένων φυτών ξεκίνησε τη δεκαετία του 1920 σε χώρες της Ανατολικής Ασίας, ενώ στη χώρα μας στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Ο εμβολιασμός γίνεται κυρίως στην τομάτα, στη μελιτζάνα, στο αγγούρι, στο καρπούζι και στο πεπόνι.
Η ανάγκη για καλλιέργεια εμβολιασμένων φυτών προέκυψε ως λύση σε προβλήματα ποιοτικά και ποσοτικά που δημιουργήθηκαν τόσο από την εντατική εκμετάλλευση των αγρών υπό κάλυψη ή μη όσο και από την αδυναμία απολύμανσης των αγρών.

Στον εμβολιασμό ουσιαστικά εκμεταλλευόμαστε τα πλεονεκτήματα δύο διαφορετικών υβριδίων.
Έτσι, δημιουργείται ένα νέο φυτό που έχει δυνατό ριζικό σύστημα (υποκείμενο) και εύρωστο στέλεχος (εμβόλιο) .

› Πλεονεκτήματα εμβολιασμένου φυτού

✓ Η διάρκεια καλλιέργειας είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτή που έχει ένα αυτόριζο φυτό με αποτέλεσμα να είναι μεγαλύτερη και η παραγωγή.
✓ Ο παραγωγός μπορεί να έχει περισσότερα στελέχη ανά φυτό, το οποίο μπορεί να ανταπεξέλθει καλύτερα σε αντίξοες καιρικές συνθήκες.
✓ Το εμβολιασμένο φυτό έχει μεγάλη ανοχή σε ασθένειες εδάφους.
✓ Τ ο βάρος του καρπού διατηρείται στα επίπεδα των χαρακτηριστικών του υβριδίου ακόμα και κατά το τέλος της καλλιέργειας.